Zabytki:

Zamek Praski (Pražský hrad) to historyczna budowla reprezentacyjna Pragi, mieszcząca się w dzielnicy Hradczany. Otwarty jest on codziennie przez cały rok od 5:00 rano do 22:00. Główne wejście do zamku znajduje się na placu Hradczańskim.

Pod koniec IX wieku pierwszy historyczny książę Borzywoj I przeniósł swoją siedzibę z Lewego Hradca na wzgórze nad Wełtawą, gdzie kazał wybudować chrześcijański kościół pod wezwaniem Marii Panny i otoczyć go rowem. Za rządów Wratysława I wybudowano kolejny kościół, pod wezwaniem św. Jerzego, który to od roku 973 pełnił funkcję kościoła pałacowego i głównego kościoła całych Czech. Książę Wacław postawił rotundę św. Wita, w której przechowywano relikwie świętego, będące darem od króla Henryka I Ptasznika. Po założeniu diecezji rotunda uzyskała status katedry. Za czasów luksemburgów dominującym był styl gotycki. W 1344 Karol IV położył kamień węgielny pod budowę archikatedry św. Wita. Rozpoczęto też budowę Wieży Dzwonowej wysokiej na 109 metrów. Katedrę ukończono dopiero w roku 1929, dziś służy jako skarbiec czeskich klejnotów koronacyjnych, krypta jako mauzoleum królów.

Przed bramą Hradu stoi para strażników. Codziennie około godziny 12:00 następuje uroczysta zmiana warty, która jest znakomitą atrakcję turystyczną.

 

Katedra św. Wita, Wacława i Wojciecha - Nad Zamkiem Praskim (Pražský hrad) dominuje największy i najważniejszy kościół praski a zarazem symbol duchowy państwa czeskiego – katedra św. Wita, Wacława i Wojciecha (katedrála sv.Víta, Václava a Vojtěcha). Obecna katedra gotycka to trzeci kościół w tym samym miejscu – najpierw zbudowana została rotunda romańska, później trójnawowa bazylika. Dopiero w 1344 r. Karol IV rozpoczął budowę katedry gotyckiej, która trwała niemal 600 lat. W 1929 r. kościół uroczyście poświęcono. Przed głównym ołtarzem katedry stoi królewskie mauzoleum a pod nim w podziemiu katedry znajduje się królewska krypta. Religijnym centrum katedry stała się przepięknie zdobiona Kaplica św. Wacława (Kaple sv.Václava) z grobem św. Wacława – patrona Czech. Oprócz liturgii miały tutaj miejsce także koronacje czeskich królów i królowych. To tu umieszczono czeskie klejnoty koronacyjne z szczerego złota, wspaniałe dzieło sztuki zdobione szlachetnymi kamieniami oraz perłami – koronę św. Wacława (Svatováclavská koruna;1346), królewskie berło i jabłko (Královské žezlo a Říšské jablko) pochodzące z XVI wieku. Korona św. Wacława (Svatováclavská koruna) wykonana została z 21 a 22 karatowego złota, waży prawie 2,5 kg i zdobiona jest 96 nie szlifowanymi kamieniami szlachetnymi. Rubin znajdujący się na koronie św. Wacława to największy rubin na świecie, który został wykorzystany w jubilerstwie. Z 9 największych szafirów na świecie prawie 6 umieszczono na koronie św. Wacława. Na szczycie korony znajduje się szafirowy krzyżyk, do którego włożono cierń pochodzący podobno z korony cierniowej Chrystusa.
Klejnot zrobiono na życzenie cesarza świętego cesarstwa rzymskiego narodu niemieckiego – Karola IV w związku z jego uroczystą koronacją na króla czeskiego. Legenda mówi, że ten, kto bez powodu włoży koronę na głowę, ukarany będzie śmiercią.

 

Mała Strana (Malá Strana) to przepiękne podzamcze z urokliwymi zaułkami i uliczkami z piękną barokową zabudową. Obecnie znajdują się tutaj budynki panstwowe (Sejm oraz Senat), ambasady, knajpy i restauracje, hotele... Centralnym punktem tego rejonu jest plac Malostranski, z dominującym na nim kościołem św. Mikołaja, najpiękniejszym kościelem barokowych w Pradze. gdzie koncertował tu między innymi i Mozart.

 

Most Karola (Karlův most) na Wełtawie łączy dwie stare dzielnice Pragi: Malá Strana i Staré Město. Ma 516 metrów długości i 9,5 metra szerokości, 17 łęków spoczywa na 15 filarach. Początkowo nazywany był Mostem Kamiennym lub Mostem Praskim. W okresie baroku most ozdobiono 30 posągami świętych, dziełami znanych rzeźbiarzy sztuki barokowej. Na jednej z balustrad umieszczono tablicę pamiątkową poświęconą św. Janowi Nepomucenowi. Na wschodnim końcu mostu można podziwiać Staromiejską wieżę mostową z umieszczonymi na niej postaciami cesarza Karola IV, jego syna Wacława IV oraz św. Wita, św. Wojciecha i św. Zygmunta, na zachodnim końcu mostu znajdują się dwie wieże mostowe (starsza i młodsza) Malej Strany.

 

Stare Miasto (Staré Město) jest razem z Hradczanami najstarszą częścią Pragi. Najważniejszym rynkiem praskiej Starówki jest Rynek Staromiejski (Staroměstské náměstí).

Ratusz Staromiejski (Staroměstská radnice) – powstał jako symbol samorządu pierwszego miasta praskiego w 1338 roku, a w ciągu następnych stuleci, w miarę jak rosło znaczenie ratusza, przyłączano do niego kolejne budynki. W skład najstarszej z kamienic kompleksu ratusza wchodzi wieża gotycka z galerią, wzniesiona w 1364 r., z przepięknym widokiem na Stare Miasto (Staré Město).
Na wieży zainstalowano jeden z symboli Pragi – staromiejski zegar ratuszowy „orloj“.

Staromiejski zegar astronomiczny „orloj“ (staroměstský orloj) pochodzący z XV wieku to jeden z najcenniejszych i najbardziej znanych zabytków w Pradze. Zawieszony został na wieży gotyckiej Ratusza Staromiejskiego (Staroměstská radnice). „Orloj“ stanowi szczytowe dzieło czeskiej nauki i techniki gotyckiej oraz okazały zabytek artystyczny. O każdej pełnej godzinie między 9.00 - 21.00 pojawiają się w dwóch okienkach rzeźby 12 apostołów. Po obu stronach zegara równocześnie ożywiają postacie Kościotrupa, Turka, Skąpca oraz Pyszałka. Po ukazaniu się wszystkich apostołów pieje Kogut a zegar na wieży zaczyna bić.

Według legendy radni Pragi pozbawili wzroku mistrza, który „orloj“ skonstruował, żeby nie mógł w innym mieście zbudować jego kopii. „Orloj“ pokazuje cztery rodzaje czasu

  • Czas środkowoeuropejski (staroniemiecki) – oznaczony cyframi rzymskimi, pokazuje go wskazówka słoneczna.

  • Czas staroczeski – według tego czasu nowy dzień zaczyna się o zachodzie słońca. Jest oznaczony złotymi cyframi gotyckimi na odrębnym pierścieniu.

  • Czas babiloński (nierówny) – według czasu tego typu dzień trwa od wschodu do zachodu słońca, dlatego latem godziny są dłuższe niż zimą. Praski „orloj“ jako jedyny na całym świecie potrafi mierzyć w ten sposób.

  • Czas kosmiczny – przedstawiony jest przez cyfry rzymskie. W dolnej części fasady znajduje się tarcza kalendarzowa, która pokazuje dzień i jego miejsce w tygodniu, miesiącu oraz roku.

 Josefów - była dzielnica Żydowska

Synagoga Staronowa (Staronová synagoga) to najstarsza zachowana synagoga w Europie środkowej oraz najstarsza funkcjonująca synagoga na całym świecie. Oprócz lat okupacji 1942-45, odprawia się w niej msze ciągle od ostatniej ćwierci XIII wieku. Na strychu Synagogi Staronowej podobno został ukryty Golem – olbrzymia istota z gliny, która według legendy została stworzona przez rabbiego Löwi. Golem jest prawie nieodłącznie związany z tajemniczą atmosferą Pragi i byłego praskiego Miasta Żydowskiego.
Legenda mówi, że Golema przywrócano do życia za pomocą pergaminu ze specjalną kabalistyczną formułą (tzw. szemu), którą wkładano pod język Golema. Rabbi wyciągał szem zawsze w czasie szabatu, kiedy nie wolno pracować. Pewnego razu jednak zapomniał wyjąć szem, a zanim wrócił z synagogi, Golem w ataku szału zdemolował wszystko co tylko znalazł. Dlatego rabbi zabrał Golemowi szem i jego ciało ukrył.

Stary cmentarz żydowski (Starý židovský hřbitov) jest najstarszym zachowanym cmentarzyskiem żydowskim na świecie, założonym już w pierwszej połowie XV wieku. Na przestrzeni o powierzchni 1 hektara zobaczycie 12 000 nagrobków (macew) z okresu późnego gotyku, odrodzenia, baroku oraz rokoka.

Na terenach praskiego Miasta Żydowskiego (Židovské město) znajduje się oprócz Synagogi Staronowej (Staronová synagoga) jeszcze 5 innych synagog. Większość z nich jest pod zarządem Muzeum Żydowskiego (Židovské muzeum).

Synagoga Klausa (Klausova synagoga) była największą synagogą ghetta. Dzisiejszy gmach wzniesiono dopiero po pożarze w XVII wieku. Trójnawowa Synagoga Maisela (Maiselova synagoga) obecnie gości ekspozycję Muzeum Żydowskiego, przedstawiającą historię ludu żydowskiego na terenach Czech i Moraw.

W latach powojennych synagogę przekształcono w Pomnik czeskich i morawskich Żydów, którzy padli ofiarą perzekucji nazistowskiej. Nazwiska 77297 ofiar holocaustu zapisano na ścianach synagogi. W skład ekspozycji wchodzi zbiór ponad 4500 dzicięcych rysunków, które zostały narysowane w latach 1942-1944 w Teresinie. Na miejscu najstarszej praskiej bożnicy żydowskiej zbudowano w 1868 roku Synagogę Hiszpańską (Španělská synagoga) w stylu mauretańskim. Synagoga Wysoka wcześniej tworzyła część ratusza żydowskiego, dlatego też nazywano ją Synagogą Ratuszową (Synagoga Vysoká – Radniční). Do dziś tworzy z ratuszem jedną całość. Od 1997 r. znów służy jako bożnica praskiej gminy żydowskiej.

 

Wspaniale zaprojektowany Plac Wacława (Václavské náměstí) powstał w 1348 roku podczas założenia Nowego Miasta (Nové město) przez Karola IV. W górnej części placu został w 1890 r. zbudowany rozległy gmach Muzeum Narodowego (Národní muzeum). Do dziś tworzy dominantę placu. W 1913 roku wzniesiono w górnej części placu, pod budynkiem Muzeum, pomnik św. Wacława na koniu.

Plac Wacława pamięta niektóre z najważniejszych wydarzeń czeskiej historii nowożytnej:

  • Tu ogłoszono niepodległość Czechosłowacji w 1918 roku.

  • W 1945 r. został tu ogłoszony koniec II wojny światowej.

  • W 1969 r. na Placu Wacława spalili się studenci Jan Palach i Jan Zajíc, wyrażając w ten sposób protest przeciw inwazji wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji.

  • W sierpniu tegoż roku brutalnie rozpędzono demonstrację w rocznicę inwazji.

  • W listopadzie roku 1989 ogromne zgromadzenia na placu rozpoczęły tzw. rewolucję aksamitną, która doprowadziła do końca cały układ komunistyczny w kraju.

    Plac Wacława zajmuje obszar o powierzchni 41 803 m2, o długości 750 m i szerokości 63 m w górnej części oraz 48 m w części dolnej. Wcześniejsza nazwa placu - Koński targ (Koňský trh) - zdradza jego początkową funkcję. Końskie ale także inne targi, odbywały się na tym miejscu aż do roku 1877. Na rynku wykonywano również wyroki śmierci, tak w dolnej jak w górnej części stała szubienica.

    W czasach dzisiejszych odbywają się na placu targi Bożonarodzeniowe oraz Wielkanocne.

W każdym mieście można znaleźć ulubione miejsca spotkań.Takim punktem jest w Pradze pomnik św, Wacława. Chcecie się spotkać z znajomymi w centrum miasta, umówcie się „u konia“ lub „pod ogonem“, wtedy się na pewno znajdziecie.

 

MATERIAŁ Z CZECHTOURISM.COM - oficjalna prezentacja turystyczna Republiki Czeskiej